Asystent rodziny
Asystent rodziny – to osoba, która przez pewien czas wspiera rodzinę, aby w przyszłości samodzielnie potrafiła pokonywać trudności życiowe, zwłaszcza dotyczące opieki i wychowania dzieci. Jest to osoba towarzysząca komuś, współobecna, pomagająca, będąca w pogotowiu. Asystent rodziny towarzyszy rodzicom we wprowadzeniu zmian w swoim myśleniu, zachowaniu oraz otoczeniu, koniecznych do tego, aby środowisko rodzinne sprzyjało bezpieczeństwu i prawidłowemu rozwojowi dzieci.
Asystentura rodziny polega na zindywidualizowanej pracy w rodzinie, z rodziną, dla rodziny (na jej rzecz), przy dominowaniu pracy z rodziną. Działania asystenta rodziny zmierzają do jej usamodzielnienia i pozostawienia dzieci w rodzinie, w środowisku zapewniającym im poczucie bezpieczeństwa i prawidłowy rozwój.
Praca asystenta rodziny polega na:
1. Wspieraniu rodziny poprzez konsultacje i działania o charakterze edukacyjnym w zakresie:
⦁ prawidłowego wychowania i opieki nad dziećmi (organizowanie czasu wolnego dzieciom, budowanie prawidłowych więzi między członkami rodziny, rozwijanie umiejętności wychowawczych, aktywne uczestnictwo w życiu szkolnym dziecka),
⦁ dbania o zdrowie (higiena, pielęgnacja, prawidłowe odżywianie, rekreacja, w razie potrzeby: leczenie i rehabilitacja),
⦁ gospodarowania budżetem domowym (planowanie i monitorowanie wydatków, oszczędne gospodarowanie mediami),
⦁ wykonywania prac na rzecz domu przez podział na członków rodziny (sprzątanie, zmywanie, gotowanie, prasowanie, remont itd.),
⦁ pozyskiwania usług na rzecz domu i rodziny (np. związanych z naprawą, załatwianiem spraw urzędowych, znalezieniem pracy, kontaktów ze służbą zdrowia),
⦁ usamodzielniania się poprzez uzupełnianie wykształcenia i podjęcie pracy, dbałości o edukację i rozwój dzieci.
2. Propagowaniu wzorców prawidłowego funkcjonowania społecznego poprzez edukację i trening w zakresie obowiązujących norm współżycia społecznego.
3. Informowaniu rodziny – wiadomości niezbędne do podjęcia odpowiedniego wyboru, dostarczanie klientowi informacji związanej z jego życzeniem, typem problemów, które napotyka i usiłuje rozwiązać (dotyczyć może prawa i administracji oraz działalności różnych instytucji, możliwości korzystania z placówek zaplecza socjalnego: świetlic, klubów zainteresowań, przychodni i poradni, placówek sportowych i rekreacji itd.).
4. Rozszerzaniu kontaktów, dostępu do nowych, wzbogacających doświadczeń (ułatwianie klientowi nawiązywania kontaktów z innymi, w zależności od jego potrzeb i umiejętności; stymulowanie podopiecznego do samodzielnego poszukiwania w swoim otoczeniu nowych możliwości: sił, osób, grup, instytucji lub ułatwianie mu tego np. poprzez towarzyszenie).
5. Prowadzeniu dokumentacji (ocena sytuacji rodziny, plany pomocy, karty pracy
z rodziną, i inne).
6. Sporządzanie sprawozdawczości z zakresu powierzonych zadań.
Dekalog asystenta rodziny:
- Uważa, że rodzina jest najlepszym miejscem właściwego rozwoju dziecka.
- Każdego traktuje jako podmiot, istotę odrębną i indywidualną.
- W kontaktach z dziećmi i rodzinami nie kieruje się nigdy stereotypami ani uprzedzeniami.
- Podejmując wszystkie decyzje, kieruje się dobrem dziecka.
- Zanim podejmie decyzję, pyta o zdanie rodzinę i dziecko.
- Wyznaje zasadę, że tylko współpraca i własny przykład oraz zaangażowanie dają dobre wyniki.
- Uważa, że wszyscy mamy prawo do błędu, nie popełnia ich tylko ten, który nic nie robi. Błądzić jest rzeczą ludzką, ale głupotą - tkwić w błędzie.
- Stale rozwija swoje kompetencje i dbam o siebie.
- Szuka wsparcia, przeciwdziałam wypaleniu zawodowemu.
- Nie wyręcza swoich podopiecznych.